Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ που επιχειρεί ενάντια στις καταλήψεις, προχωρά παράλληλα με γοργό ρυθμό στην εφαρμογή του καπιταλιστικού μνημονιακού προγράμματος. Αυτό σημαίνει κατάργηση εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, πολιτειακή μεταβολή και μαζική εξαθλίωση του λαού. Ήδη έχουμε καθημερινές αυτοκτονίες, ανασφάλιστους που πεθαίνουν έξω από να νοσοκομεία, ουρές συσσιτίων, άστεγους, άνεργους και εργαζόμενους που δεν μπορούν να επιβιώσουν. Την ίδια στιγμή οι τράπεζες απειλούν με κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, το κράτος φεσώνει με χαράτσια τα λαϊκά στρώματα και δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν ρεύμα και θέρμανση. Παράλληλα δεκάδες χιλιάδες νέοι με απόγνωση οδηγούνται σε μετανάστευση ενώ μπαίνει σε κίνδυνο το προσδόκιμο ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Αυτοί, λοιπόν, που δολοφονούν, ξεσπιτώνουν, καταλαμβάνουν τα σπίτια μας, δημιουργούν στατιστικές θανάτων από «εναλλακτικές μορφές θέρμανσης», αυτοί που πράγματι είναι εχθροί, δημιουργούν φανταστικούς εχθρούς και εξαπολύουν κυνήγι μαγισσών.
Σε αυτό το κυνήγι εντάσσεται και η ενοχοποίηση των αυτοδιαχειριζόμενων εγκαταλελειμμένων κτιρίων (Βίλα Αμαλίας, κατάληψη Σκαραμαγκά κ.α.). Είναι λογικό μια κυβέρνηση που προσπαθεί να φιμώσει καθημερινά οποιαδήποτε αντίδραση, αντίσταση, εξέγερση σε μια ζωή που γίνεται ολοένα πιο ασφυκτική, να χρησιμοποιεί όλο της το οπλοστάσιο (αστυνομία, ΜΜΕ) για να δαιμονοποιήσει ό,τι σχετίζεται με τις εστίες αυτοστέγασης, συλλογικής ζωής, δράσεων αλληλεγγύης, πολιτικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που κινούνται έξω από τις νόρμες του χρεοκοπημένου πολιτικοοικονομικού συστήματός τους. Δεν θέλει και πολύ σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι για τη ζοφερή σημερινή πραγματικότητα δεν είναι υπαίτια τα 23 χρόνια λειτουργίας της villa Amalia, αλλά όλα τα χρόνια του εκφυλισμένου κοινοβουλευτισμού. Η ενοχοποίηση ως κέντρων ανομίας των καταλήψεων προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια και να αποπροσανατολίσει από το πραγματικό κέντρο ανομίας, την ίδια τη βουλή, που στεγάζει τα απομεινάρια του σάπιου πολιτικού συστήματος, τα οποία κρύβοντας λίστες με ονόματα αστών κεφαλαιούχων φίλων, περνώντας νόμους νύχτα και θέτοντας την χώρα σε υπερεθνικό πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο, επιδίδονται στην καταλήστευση, καταδυνάστευση και τρομοκράτηση του λαού.
Οι καταλήψεις είναι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι που παρέπεεαν χωρίς καμιά φροντίδα. Είναι γνήσια δημόσιοι και συμμετοχικοί χώροι, όπου οι συμμετέχοντες βιώνουν τον χώρο, τον ανασταίνουν και διατηρούν τη δημόσια χρήση του. Συγκεκριμένα στην κατάληψη Σκαραμαγκά λειτουργεί βιβλιοθήκη – αναγνωστήριο, εργαστήριο υπολογιστών, πίστα αναρρίχησης, αυτοοργανωμένο ξυλουργείο, χώρος συλλογής ρούχων για φυλακισμένους/ες και χαριστικά παζάρια, γυμναστήριο, συνεργείο κατασκευής ποδηλάτων, αυτοδιαχειριζόμενα καφενείο, αίθουσες προβολής, μαθημάτων αυτομόρφωσης, χορού και άθλησης, εργαστήριο ραπτικής, κουζίνα. Στην κατάληψη Βίλα Αμαλίας επίσης πραγματοποιούνταν προβολές ταινιών, παρουσιάσεις βιβλίων, θεατρικά δρώμενα, συναυλίες, ποιητικές βραδιές, εκθέσεις φωτογραφίας και άλλες πρωτοβουλίες. Αυτά λοιπόν, είναι τα κέντρα ¨ανομίας¨ για το οποία κάνει λόγο η ακραία κυβέρνηση των ταραξιών – δολοφόνων – τρομοκρατών. Εμείς από την πλευρά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις καταλήψεις, που παρά τις όποιες αδυναμίες τους αποτελούν χώρους έκφρασης και αγώνα ενάντια σε όσους μας θέλουν προσκυνημένους.
Οι ταραξίες Σαμαράς – Βενιζέλος – Κουβέλης μαζί με την γκεσταπίτικη νεολαία τους (Χρυσή Αυγή) ευελπιστούν ότι σπέρνοντας τον φόβο η κοινωνία θα αποδεχθεί τις νέες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες εξαθλίωσης και μιζέριας. Τα σύγχρονα τάγματα ασφαλείας (ΜΑΤ) σήμερα εισβάλλουν και εκκενώνουν αυτοδιοαχειριζόμενους χώρους για να τους παραδώσουν στην Τρόικα, το Κράτος και το Κεφάλαιο. Αύριο οι ίδιοι μηχανισμοί θα εισβάλλουν στα σπίτια μας για να τα κατασχέσουν εκ μέρους των τραπεζών και των εφοριών. Στις πόλεις μας πληθαίνουν οι άστεγοι που κοιμούνται σε χαρτόκουτα και παγκάκια ενώ υπάρχουν τόσα παρατημένα και έρημα σπίτια. Γιατί λοιπόν να μην στεγαστούν εκεί όσοι έχουν ανάγκη χωρίς κάποιο χρηματικό αντίτιμο; Όταν μας βουλιάζουν στην ανεργία, μας παίρνουν τα σπίτια και μας στερούν κάθε τρόπο αξιοπρεπούς διαβίωσης γιατί να μην μπούμε στα άδεια κτήρια και να τα διαμορφώσουμε σύμφωνα με τις ανάγκες μας αλλά και να τα κάνουμε κέντρα πολιτιστικών και κοινωνικών δράσεων; Αρνούμαστε να υποταχθούμε στην αλητεία και στην τρομοκρατία του κράτους – παρακράτους και απαντάμε με αλληλεγγύη σε όσους αγωνίζονται για μια ελεύθερη και δίκαιη ζωή.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ.
Όταν ο «Ένδοιας» δε νοιάζεται για τις ζωντανές ψυχές που πεθαίνουν από τις πολιτικές της κυβέρνησης, αλλά για τα λίγα κτίρια που έχουν πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα η απάντησή μας πρέπει να είναι:
Να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν!
Όλοι οι άστεγοι να καταλάβουν τα εγκαταλελειμμένα κτίρια!
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ